Дэфіле традыцыйнай культуры. Як творцы Гродзеншчыны прадставілі рэгіён на рэспубліканскім свяце Купалля “Александрыя збірае сяброў”

Адзінаццаты раз у аграгарадку Александрыя Шклоўскага раёна Магілёўскай вобласці прайшло рэспубліканскае свята «Купалле» форума «Александрыя збірае сяброў», якое сабрала ўдзельнікаў і гледачоў з усіх куточкаў Беларусі. Яго мерапрыемствы распачаліся ў суботу і доўжыліся цягам двух дзён. Адначасова працавалі самыя розныя пляцоўкі, дзе можна было пазнаёміцца з традыцыйнай беларускай культурай.
Лейтматывам свята сёлета стала тэма нацыянальнага касцюма: падчас урачыстага адкрыцця свае строі прэзентавалі ўсе вобласці, у тым ліку Гродзенская. 



– На свяце мы прадставілі мастоўскі, навагрудскі строі, а таксама касцюмы, узноўленыя нашымі майстрамі ў сваіх рэгіёнах, традыцыйную вопратку жыхароў Астравецкага, Гродзенскага, Іўеўскага, Лідскага, Воранаўскага раёнаў, – распавёў вядучы метадыст абласнога метадычнага цэнтра народнай творчасці Андрэй Пятрук.

Дэфіле на галоўнай сцэне заняло некалькі хвілін. Пасля больш дэтальна разгледзець касцюмы і даведацца пра іх асаблівасці можна было на рэгіянальных пляцоўках. І вось тут госці затрымліваліся надоўга. Прынамсі, на гродзенскай – дакладна. Зацікавіць нашым майстрам і калектывам, як заўсёды, было чым.



Культурная сталіца Беларусі Ліда прадставіла выставу вырабаў у тэхніцы шматнітовага белаўзорыстага ткацтва – этнаграфічную калекцыю і зробленыя ў наш час Валянцінай Сільвановіч. Як нітачка за нітачкай майстар стварае такую прыгажосць, гледачы маглі паглядзець і нават паспрабаваць самі. 

– Мы трэці год удзельнічаем у свяце “Александрыя збірае сяброў” і кожны раз адзначаем цікавасць да сваёй экспазіцыі. Гэтым разам заўважылі, шмат моладзі спынялася, назірала за працэсам. Вялікую цікавасць праяўлялі юнакі, нават самі садзіліся за кросны, – расказала загадчык аддзела рамёстваў і традыцыйнай культуры Лідскага цэнтра культуры і народнай творчасці Алена Шчэліна. – Прыемна, што на такіх вялікіх святах маштабна прадстаўлена беларускае ткацтва. У кожным рэгіёне ёсць свае адметнасці, майстры з іншых куточкаў Беларусі ўзнаўляюць свае традыцыі, мы свае. А разам мы адраджаем і захоўваем беларускае ткацтва. 



Як прызнаецца Алена Шчэліна, яшчэ колькі часу таму яны па-добраму зайздросцілі майстрам з іншых рэгіёнаў, іх прафесіяналізму. А сёння лідчане ўжо самі свабодна валодаюць тэхнікай і ганарацца сваімі вырабамі. Да прыкладу, на Купаллі прадставілі касцюм, які ад пачатку і да канца зрабілі самі, нават тканіну самастойна выткалі. У выніку строй нават па складу тканіны, тэкстуры, узору і колеру цалкам адпавядае тым, што насілі нашы продкі.

Гродзенскія майстры знаёмілі гасцей свята з традыцыямі сапоцкінскай пісанкі, багата былі прадстаўлены саломапляценне, кераміка, апрацоўка металу ды іншыя кірункі. 



Асаблівы настрой стваралі нашы калектывы – ансамблі “Жывіца” з Квасоўскі, навагрудскі “Свіцязь” і “Гарадніца” з абласнога цэнтра. Іх выступленні праходзілі два дні. Стаяць убаку і проста назіраць гледачам артысты не давалі – госці з першых акордаў пачыналі падпяваць, а як выходзіла “Жывіца”, дык у момант аказваліся ўцягнутымі ў танцы.



Сярод іншых пляцовак можна было наведаць традыцыйную беларускую хатку. У яе афармленні былі выкарыстаны гудзевіцкія падвойныя дываны, навагрудская выцінанка-выбіванка. Асаблівай папулярнасцю карысталася фотазона “Мая спадчына” цэнтра рамёстваў “Спадчына”. Бадай, ці не ў кожнага госця свята ў Александрыі застанецца на памяць пра лета 2020 зроблены там здымак.