Падчас сустрэчы ўсе карысталіся выключна беларускай мовай.
Cёння рэдакцыя газеты «Гродзенская праўда» напоўнілася гучным
беларускім словам. Сюды завіталі ўдзельнікі летняй школы беларускай мовы
і культуры «Пад светлым іменем Купалы» – сапраўдныя аматары роднага
слова, гатовыя да новых ведаў і адкрыццяў. Іх чакала падарожжа ў
гісторыю і сучаснасць журналістыкі.
Сустракала гасцей намеснік галоўнага рэдактара Анжаліка Кісляк.
Менавіта яна правяла першую частку экскурсіі, гасцінна запрасіўшы юных
знаўцаў мовы ў кулуары рэдакцыі. Яна пазнаёміла іх з сучасным жыццём
газеты, распавяла пра тое, як рыхтуюцца матэрыялы і якія тэмы найбольш
хвалююць гродзенцаў. Канешне, падчас сустрэчы ўсе карысталіся выключна
беларускай мовай.


Далей эстафету падхапіла рэдактар аддзела гарадскога жыцця Таццяна
Кузнячэнкава, якая запрасіла ўсіх у музей гісторыі газеты. Тут
наведвальнікаў чакалі сапраўдныя скарбы: старыя друкарскія машынкі,
фотаапараты і падшыўкі газеты розных гадоў. Можна было не толькі
паглядзець, але і дакрануцца да гісторыі – адчуць цяжар старых апаратаў і
гартаць пажоўклыя старонкі.
– Група складаецца з удзельнікаў з розных краін, такіх як Расія,
Казахстан і нават Туркменістан, і ўсім ім цікава вывучаць беларускую
культуру. Гэта ўжо пяты раз, як працуе наша школа. Кожны год хлопцы і
дзяўчаты, якія хочуць паўдзельнічаць у гэтым праекце, праходзяць этапы
конкурсу, па выніках якога выбіраюць лепшых, уручаюць ім прызы і даюць
такую магчымасць прыняць удзел у летняй школе беларускай мовы і
культуры, – адзначыў дырэктар навуковай бібліятэкі ГрДУ імя Янкі Купалы Мікалай Грынько. –
Такія мерапрыемствы, як наведванне «Гродзенскай праўды», дапамагаюць ім
не толькі паглыбіць веды пра беларускую мову і літаратуру, але і
пазнаёміцца з тым, як жыве беларуская журналістыка.

Сваімі ўражаннямі падзялілася і Аляксандра Шырокава з Маскоўскай вобласці.
–
Мне вельмі спадабалася экскурсія. Мы ўбачылі шмат цікавых і
адметных рэчаў беларускіх пісьменнікаў і былых работнікаў, да якіх нават
змаглі дакрануцца. Незвычайна было даведацца, як працавала газета раней
і як працуе цяпер. Таксама змаглі паглядзець некалькі выпускаў 50-х
гадоў мінулага стагоддзя, дзе знайшлі навіну пра Гродзенскі ўніверсітэт.
А яшчэ мяне ўразіла, з якой любоўю тут ставяцца да беларускай мовы.
Гэта натхняе вучыць яе далей! Сённяшняя сустрэча даказвае, што мова жыве тады, калі ёй гавораць, калі
на ёй пішуць, і калі яна аб'ядноўвае людзей з розных краін.